توضیحات
درباره کتاب شکاریم یک سر همه پیش مرگ
شکاریم یک سر همه پیش مرگ کتابی است که بعد از مرگ نویسندهاش به چاپ رسید. شاهرخ مسکوب در این کتاب در یادداشتهایی پراکندهای به بررسی جایگاه فلسفی و هستی شناسی عقل انسان میپردازد. او در سرفصلهایی از قبیل عقل و علم، عقل و شریعت، عقل در قرآن و عقل کلامی جایگاه عقل انسان را در مراتب تکامل هنر، دین و فلسفه بررسی میکند.
در این کتاب همچنین جستارهایی درباره پایگاه عقل در کیهان شناسی ناصر خسرو، انسان در مراتب وجود، هنر نقاشی در دوره قاجار، هنر مینیاتور، و شعر متعهد فارسی در هه 30 و 40 میخوانیم.
همچنین با مباحث فلسفی و عرفانی در فصل ذات مکان یا سفر به ناکجاآباد که حاصل باریکاندیشیهای مسکوب بوده است، نقبی به ذهن این نویسنده و ادیب فارسی میزنیم.
درباره نویسنده کتاب شکاریم یک سر همه پیش مرگ
شاهرخ مسکوب نویسنده، مترجم، شاهنامه شناس و متفکر ایرانی در سال 1304 در شهر بابل به دنیا آمد. او تحصیلات ابتدایی را در مدرسه علمیه تهران پشت مسجد سپهسالار گذراند و سپس در اصفهان به ادامه تحصیل پرداخت.
مسکوب از کلاس پنجم ابتدایی مطالعه رمان و آثار ادبی را شروع کرد. او بعد از پایان دبیرستان برای تحصیل رشته حقوق به تهران آمد و به علت علاقه به جریان چپ و اشتیاق به خواندن منابع و روزنامههای خارجی دراین زمینه، زبان فرانسه را آموخت.
او مدتی به روزنامه نویسی مشغول بود و چندین بار نیز به علت فعالیتهای سیاسی به زندان ساواک افتاد. بعد از انقلاب به پاریس مهاجرت کرد و تا پایان عمر مشغول نوشتن، تحقیق و ترجمه بود.
شاهرخ مسکوب در تمام عمر به زبان فارسی عشق میورزید. این نقل قول از او مشهور است که «ایرانی بودن با همه ی مصیبتها به زبان فارسیاش میارزد.».
او سرانجام در فروردین سال 1384 در اثر ابتلا به سرطان خون در پاریس درگذشت. پیکر مسکوب را طبق وصیت خودش به تهران آوردند و در بهشت زهرا برای همیشه آرام گرفت.
بخشهایی از کتاب
امروز جلد اول استتیک هگل را تمام کردم. کتاب عجیبی است. سرشار از فکر است. بسیار حرفها دارد که باید یاد گرفت و تعمق این مرد بیمانند است.ریشهها و اعماق را میکاود. حرفهای نپذیرفتنی و گاه سطحی هم دارد. منظورم آنجاهاست که از طبقات اجتماعی و روابط آنها با هنر و یا در مورد عشق سخن میگوید. فکر ارتجاعی او در این جاها آشکار میشود و آدم میبیند که بزرگترین متفکر اگر مرتجع باشد گاه چه سطحی میشود. ولی در مجموع کتاب بیمانندی است.