توضیحات
درباره کتاب صلحی که همه‌ی صلحها را بر باد داد
دیوید فرامکین در این کتاب، رشته رویدادهای تاریخی‌ای را روایت می‌کند که به فروپاشی امپراتوری عثمانی همزمان با جنگ جهانی اول انجامید. امپراتوری عثمانی، معروف به روم شرقی بزرگترین امپراتوری مسلمان در طول تاریخ بوده است که چندین قرن بر بخش‌های بزرگی از خاورمیانه حکمرانی کرد.
این امپراتوری در اوایل قرن بیستم دست به اشتباهات بزرگی از جمله کشتار ارامنه زد. همین اشتباهات مهلک زمینه تضعیف و افول امپراتوری را فراهم کرد و سرانجام در سال 1924 حکومت عثمانی‌ها برچیده شد. این فروپاشی نقطه آغاز ظهور خاورمیانه‌ای جدید بود.
کتاب صلحی که همه‌ی صلحها را بر باد داد روند وقایع این دوران و پیچیدگی‌های سیاسی را که منجر به این اتفاق شد بررسی می‌کند.
این کتاب در سال 1989 منتشر شد و واکنش‌های منتقدان و مخاطبان زیادی را برانگیخت. کتاب همچنین به فهرست نهایی جایزه‌ی پولیتزر هم راه یافت.
درباره نویسنده کتاب صلحی که همه‌ی صلحها را بر باد داد
دیوید فرامکین، نویسنده، حقوقدان و مورخ آمریکایی در سال 1932 به دنیا آمد. فرامکین فارغ‌التحصیل دانشکده حقوق شیکاگو و استاد بازنشسته تاریخ و روابط بین‌الملل و حقوق در دانشگاه بوستون است. او در کارنامه زندگی پربار خود سابقه فعالیت به عنوان نماینده و مشاور سیاسی را نیز دارد.
هرچند فرامکین هفت کتاب به رشته تحریر درآورده است، اما عمده شهرت خود را برای کتاب تحسین شده‌ی صلحی که همه‌ی صلحها را بر باد داد به دست آورده است.
بخش‌هایی از کتاب
کتاب صلحی که همه صلحها را بر باد داد، در 12 بخش وقایع منجر به فروپاشی حکومت عثمانی را بررسی می‌کند که عبارتند از:
- در چهار راه تاریخ
- کیچِنر، نگاه به آینده
- بریتانیا در باتلاق خاورمیانه
- براندازی
- متفقین در حضیض اقبال
- دنیاهای تازه و ارض‌های موعود
- حمله به خاورمیانه
- بخش هشتم: غنایم جنگی
- چون آب‌ها از آسیاب افتاد
- طوفان بر فراز آسیا
- بازگشت روسیه به خاور میانه
- توافق 1922 خاورمیانه
