بیش یادگیری

بخشی از کتاب بیش یادگیری

هر فرد بیش یادگیرنده‌ای که دیده‌ام خاص و منحصر به فرد بوده‌است؛ عده‌ای، مثل تامو، ترجیح می‌دادند با کار سخت و برنامه‌ریزی‌های فشرده به مهلت مقرری که به خود تحمیل کرده‌بودند برسند. برخی دیگر، مثل جانزیکر، پروژه‌های‌شان را در کنار حفظ شغل تمام‌وقت و رعایت ضوابط کاری‌شان مدیریت می‌کردند. عده‌ای روی معیارهای مشخص امتحانات استاندارد، برنامه درسی منظم و برنده‌شدن در رقابت‌ها تمرکز می‌کردند. بعضی دیگر پروژه‌های خاصی را طراحی می‌کردند. برخی به شکل تخصصی فقط بر زبان‌ها و برنامه‌نویسی تمرکز داشتند. برخی دیگر دوست داشتند که واقعا دانشمند باشند و مهارت‌های متعددی را فراگیرند.

اما بیش‌یادگیرها علی‌رغم شیوه‌های منحصر به فردشان ویژگی‌های مشترک فراوانی داشتند. معمولا به تنهایی کار می‌کردند؛ اغلب ماه‌ها و سال‌ها زحمت می‌کشیدند؛ چالش‌شان را هم فقط در صفحه‌ای اینترنتی اعلام می‌کردند؛ علائق‌شان تبدیل به دغدغه می‌شد. نسبت به بهینه‌سازی راه‌کارهای خود سخت‌گیر بودند و در مورد ماهیت مفاهیم مبهی چون تمرین ترکیبی و شیوه‌های تقویت حافظه بسیار بحث می‌کردند. از همه مهم‌تر این‌که، به یادگیری اهمیت می‌دادند. انگیزه‌شان برای یادگیری، رویارویی با پروژه‌های فشرده را برایشان ساده‌تر می‌کرد. ولو اینکه این‌کار به گذشتن از اعتبار و اصول همیشگی‌شان منجر می‌شد.