توضیحات
درباره کتاب دیکتاتورزادهها
دیکتاتورزادهها نوشتهی جی نوردلینگر، کتابی است که به معرفی ۱۸ دیکتاتور قرن بیستم و فزرندان آنها میپردازد. نویسنده همانطور که در مقدمه این کتاب توضیح میدهد، معیارهای خاصی برای قرارگیری نام یک دیکتاتور در این لیست دارد. او تاکید میکند که سراغ بدترینها رفتهاست و تعداد اجسادی که این دیکتاتورها برجای گذاشتهاند برای آمدن نامشان در این کتاب دارای اهمیت است.
البته این کتاب درباره خود دیکتاتورها نیست و به معرفی فرزندان آنها میپردازد. نوردلینگر این اطلاعات را از فراریها، تحلیلگران، شاهدان و دوستان سابق خانواده دیکتاتورها که خودشان قبلا سمتی در حکومت داشتهاند به دست آوردهاست. وجه مشترک همه شخصیتهای معرفی شده در دیکتاتورزادهها، متولدشدن در موقعیتی بسیار پیچیده است.
درباره نویسنده کتاب دیکتاتورزادهها
جی نوردلینگر متولد ۱۹۶۳ نویسنده و روزنامهنگار آمریکایی است. او در سال ۲۰۰۱ جایزه اریک بریندل را برای برتری در روزنامهنگاری عقیده دریافت کرد. نوردلینگر هچنین در همان سال، برنده جایزه سالانه بنیاد روزنامهنگاری و فرهنگ چان شد.
بخشی از کتاب دیکتاتورزادهها
موسیلینی برای مدتی، بنیتو جونیور را به عنوان پسرش پذیرفت و برای حمایت او پول میداد. اما وقتی در ۱۹۲۲ به قدرت رسید، ایدا و بنیتو، موی دماغ او شدند. ایدا مدام سروکلهاش پیدا میشد و تقاضای خرجی و به خصوص دادن حقوق پسرش را داشت. موسیلینی او را در آسایشگاهی روانی بستری کرد؛ او بنیتو را هم به آسایشگاهی دیگر فرستاد. آنها وقتی وارد تیمارستان شدند دیوانه نبودند، اما مطمئنا به عنوان «بیماران» یا قربانیان زجر میکشیدند. هر دو آنها به طرز وحشتناکی مردند: مادر در سال ۱۹۳۷، در اواخر دهه پنجم عمرش و پسر در سال ۱۹۴۲، در میانه دهه دوم زندگیاش.
در دهه ۲۰۰۰ این رویدادها وقتی که پایشان به کتابها و فیلمها باز شد برملا شدند. موسیلینی در زندگیاش کارهای ظالمانه بسیاری کرد؛ تقریبا هیچکدام ظالمانهتر از رفتار او با ایدا دالسر و پسرش بنیتو نبود.