بیماری

بخشی از کتاب بیماری

اولین باری که فهمیدم نمی‌توانم کاری را انجام بدهم، غافلگیر شدم؛ احساس کردم به من توهین شده. انگار ناتوانی‌ام مهر تأییدی بود بر محدودیت امکانات وجودی‌ام. تازه به انگلستان برگشته بودم و به یکی از این کلاس‌های فشرده‌ی تناسب اندام می‌رفتم…چند دور اول مشکلی نداشتم، اما جلوتر که رفتیم نفس کم آوردم. اشکال از ریه‌هایم بود. نفسم در نمی‌آمد. مربی نگاه ترحم‌آمیزی به من داشت. لابد پیش خودش می‌گفته این زن تنبل به درد این کارها نمی‌خورد. در هر دور همینطور کند و کندتر می‌شدم و هر چقدر هم جان می‌کندم، نمی‌توانستم طناب بزنم… از کلاس که بیرون می‌آمدم، سرخورده و کوفته بودم. «چجوری است که همه از پس این کارها بر می‌آیند به جز من؟!»